Scrum en organisatieontwikkeling
Door Arjan Hamberg | Mens & Organisatie
Verandertrajecten zijn complexe projecten in organisaties: er gebeurt van alles en je kunt soms moeilijk voorspellen hoe het af zal lopen. Een duidelijk projectplan met ‘milestones’, takenlijst en Gantt-chart is vaker wel dan niet ingezet om een gevoel van voorspelbaarheid en houvast te geven. In dit artikel vraag ik me af of de combinatie van scrum en organisatieontwikkeling hiervoor een oplossing biedt.
In mijn adviespraktijk kom ik het vaak tegen: organisatieadviseurs die zich terugtrekken in hun kantoor en daar gaan ontwerpen en een rapport schrijven. Op die manier proberen ze – in de waan van de dag – complexe veranderprojecten tot een goed einde te brengen.
Vervolgens gaat er veel tijd zitten in het managen van het veranderproces en te weinig in de inhoud. Allerlei slimme ideeën en de wijsheid van de groep(en) worden niet benut. Hierdoor blijft het draagvlak vaak te beperkt en krijg je te maken met het ‘not-invented-here’ syndroom. Om het traject toch af te kunnen sluiten wordt het genie er achteraf halfbakken ingebracht. En vaak verandert er uiteindelijk (te) weinig.
Onzekerheid en houvast
De verandering vraagt om ruimte voor experimenten en heeft onzekerheid als kenmerk. De besluitvorming over en de sturing van de verandering gaan gepaard met notities en projectmethodieken en zetten de verandering vast in een zoektocht naar zekerheid en houvast.
Ik herken deze situatie en heb er ook aan meegewerkt. En ik heb gemerkt dat het hooguit schijnzekerheid biedt.
Daarom zoek ik naar andere manieren om verandering tot stand te brengen en laat me daarvoor ook graag inspireren door gebruiken uit andere beroepenvelden en branches, zoals ‘flipping the classroom’ in het onderwijs en ‘scrum’ in de ICT-sector.
