Het verhaal van Lumax Producties

werkten we bij bedrijven. Het waren mooie ondernemingen die met hun bouwwerken en producten bijdroegen aan de welvaart in ons land.

En wij? Wij fietsten met de wind in de rug naar ons werk.

met studieboeken met foto’s van medewerkers die lachend in de camera keken. Er was vertrouwen in marktwerking. Het was onze taak om de inzet van de ‘middelen’ te optimaliseren. Met gedetailleerde plannen, prestatiecontracten en schaalvergroting streefden we naar efficiëntie en effectiviteit.

Maar waar was het plezier op de werkvloer?​

van brutale klanten, gebrekkig leiderschap, onpersoonlijke systemen en processen. Sommigen zaten vastgeroest, anderen voelden zich gevangen.

– Ach, klagen mensen niet altijd?​

liep ten einde.
De halfwaardetijd van kennis bleef afnemen.
Er kwam meer grenzeloosheid, maar minder veiligheid.
De klimaatcrisis brak uit.

We stonden op de drempel van nieuwe veranderingen: de digitale, de maatschappelijke.

– Laten we experimenteren.
– Niet nu, zei de directeur.
– Jawel, want we raken de verbinding met onze medewerkers kwijt.
– Zeker, het is goed om het daarover te hebben. Maar doe het wel een beetje zachtjes.

Kantoorhumor.

dankzij boeken en informatie op internet. De goede ideeën, instrumenten en technologieën lagen voor het oprapen. De toekomst van werk was binnen handbereik.

Het draaide om keuzes. Iedereen heeft een vrije keuze. Wij hadden dat ook.

We richtten Lumax Producties op.

de steun in de rug zijn voor organisaties die de transitie maken naar nieuwe manieren van samenwerken.

Naast de opgetogenheid over het opstarten van een eigen organisatieadviesbureau, was er vrees: krijgen we opdrachten?

we begeleidden organisatieveranderingen en waardeerden de mens en zijn ambacht, we hielpen bestuurders met het opstellen van strategische beleidsplannen, we deden interim management en verzorgden ontwikkelprogramma's voor teams en organisaties.

Het ging goed. King of the world, dat gevoel.

en zo snel mogelijk, graag! Daarom schoten we in het begin soms in de docentenrol. Of we gingen te ver voor de troepen uitlopen.

Maar zonder verbinding met de mensen is er niets en zal er niets van komen.

de ruimte om hun eigen verhaal te vertellen. We nemen de tijd, zodat de mandjes niet te vol raken.

als je over de zee vertelt, willen mensen leren zwemmen.

we ontdekten de waarde van het ‘delen’. We zijn gestart met bloggen. Uit de reacties en de daaropvolgende gesprekken leren we nog steeds. Dit is belangrijk, want het helpt om onszelf te blijven heruitvinden.

die de wereld van werk willen verbeteren. Er staat nogal wat op het spel, nietwaar? Dat onze kinderen straks met minstens zo veel plezier naar hun werk gaan als wij.

lees je over onze producten en diensten.

Neem gerust vrijblijvend contact op. Eén van ons schuift graag bij je aan om te praten over het verbeteren van de samenwerking in je team, organisatie of netwerk.